1) Hâ. Mîm.
2, 3) Apaçık olan Kitab’a andolsun ki, biz onu (Kur’an’ı) mübarek bir gecede indirdik. Kuşkusuz ki, biz uyarıcıyızdır.
4, 5, 6) Katımızdan bir emirle her hikmetli işe o gecede hükmedilir. Çünkü biz, Rabbinin bir rahmeti olarak Nebiler göndermekteyiz. O işitendir, bilendir.
7) Eğer kesin olarak inanıyorsanız (bilin ki Allah), göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rabbidir.
8) O’ndan başka ilah yoktur. (Her şeyi O) diriltir ve öldürür. Sizin de Rabbiniz, önceki atalarınızın da Rabbidir.
9) Fakat onlar, şüphe içinde eğlenip duruyorlar.
10, 11) Şimdi sen, göğün, insanları bürüyecek açık bir duman çıkaracağı günü gözetle. Bu, elem verici bir azaptır.
12) (İşte o zaman insanlar:) Rabbimiz! Bizden azabı kaldır. Doğrusu biz artık inanıyoruz (derler).
13) Nerede onlarda öğüt almak? Oysa kendilerine gerçeği açıklayan bir elçi gelmişti.
14) Sonra ondan yüz çevirdiler ve: Bu, öğretilmiş bir deli! dediler.
15) Biz azabı birazcık kaldıracağız, ama siz yine (eski halinize) döneceksiniz.
16) Fakat biz büyük bir şiddetle yakalayacağımız gün, kesinlikle intikamımızı alırız.
17, 18) Andolsun, kendilerinden önce biz, Firavun’un kavmini de imtihan etmiştik. Onlara: Allah’ın kulları! Bana gelin! Çünkü ben size (gönderilmiş) güvenilir bir rasûlüm diye (davette bulunan) şerefli bir elçi gelmişti.
19) Allah’a karşı ululuk taslamayın. Çünkü ben size apaçık bir delil getiriyorum.
20) Ben, beni taşlamanızdan, benim ve sizin Rabbiniz olan Allah’a sığındım.
21) Eğer bana inanmazsanız, hiç değilse yanımdan uzaklaşın.
22) Bunun üzerine Musa: Bunlar suç işleyen bir toplumdur, diye Rabbine arzetti.
23) Allah, O halde kullarımı geceleyin yola çıkar. Çünkü takip edileceksiniz, buyurdu.
24) Denizi açık halde bırak. Çünkü onlar boğulacak bir ordudur.
25, 26, 27) Onlar geride nice bahçeler, pınarlar, ekinler, güzel konaklar, zevk ve sefasını sürdükleri nice nimetler bırakmışlardı.
28) İşte böylece biz de onları başka bir topluma miras bıraktık.
29) Gök ve yer onların ardından ağlamadı; onlara mühlet de verilmedi.
30) Andolsun biz, İsrailoğullarını o alçaltıcı azaptan kurtardık.
31) Yani Firavun’dan. Çünkü o bir zorba idi, aşırı gidenlerdendi.
32) Andolsun biz İsrailoğullarına, bilerek, (kendi zamanlarında) alemlerin üstünde bir imtiyaz verdik.
33) Onlara, içinde açık bir imtihan bulunan işaretler verdik.
34, 35, 36) Onlar (müşrikler) diyorlar ki: İlk ölümümüzden sonra bir şey yoktur. Biz diriltilecek değiliz. Doğru söylüyorsanız, atalarımızı getirin.
37) Bunlar mı daha hayırlı, yoksa Tübba’ kavmi ile onlardan öncekiler mi? Onları yok ettik, çünkü onlar suçlu idiler.
38) Biz gökleri, yeri ve bunlar arasında bulunanları, oyun ve eğlence olsun diye yaratmadık.
39) Onları sadece gerçek bir sebeple yarattık. Fakat onların çoğu bilmiyorlar.
40) Şüphesiz (hakkı batıldan ayıran) hüküm günü, hepsinin bir arada buluşacağı gündür.
41) O gün, dostun dosta hiçbir faydası olmaz, kendilerine yardım da edilmez.
42) Ancak Allah’ın merhamet ettiği kimseler böyle değildir. Şüphesiz O, üstündür, merhametlidir.
43, 44) Şüphesiz zakkum ağacı, günahkarların yemeğidir.
45, 46) O, karınlarda maden eriyiği gibi, suyun kaynaması gibi kaynar.
47, 48, 49, 50) (Allah zebanilere emreder): Tutun onu! Cehennemin ortasına sürükleyin! Sonra başına azap olarak kaynar su dökün! (ve deyin ki:) Tat bakalım. Hani sen kendince üstündün, şerefliydin! İşte bu, şüphelenip durduğunuz şeydir.
51, 52, 53) Müttakîler ise hakikaten güvenilir bir makamdadırlar. Bahçelerde ve pınar başlarındadırlar. İnce ipekten ve parlak atlastan giyerek karşılıklı otururlar.
54) İşte böyle. Bunun yanısıra biz onları, iri gözlü hûrilerle evlendiririz.
55) Orada, güven içinde (canlarının çektiği) her meyveyi isterler.
56) İlk tattıkları ölüm dışında, orada artık ölüm tatmazlar. Ve Allah onları cehennem azabından korumuştur (sürekli hayata kavuşmuşlardır).
57) (Bunlar) Rabbinden bir lütuf olarak (verilmiştir). İşte büyük kurtuluş budur.
58) Biz onu (Kur’an’ı), öğüt alalar diye senin dilinde indirerek kolayca anlaşılmasını sağladık.
59) (Yine de inanmayanların başlarına gelecekleri) bekle; onlar da beklemektedirler.