1, 2, 3, 4, 5) Fecre, on geceye, çifte ve teke, (her şeyi karanlığı ile) örttüğü an geceye yemin ederim ki, akıl sahibi için bunlarda elbette bir yemin (değeri) var, değil mi?
6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14) Görmedin mi, Rabbin ne yaptı Âd kavmine; direkleri (yüksek binaları) olan, ülkelerde benzeri yaratılmamış İrem şehrine, o vadide kayaları yontan Semûd kavmine, kazıklar (çadırlar, ordular) sahibi Firavun’a ki, onların hepsi ülkelerinde azgınlık ettiler! Oralarda kötülüğü çoğalttılar! Bu yüzden Rabbin onların üstüne azap kamçısı yağdırdı! Kuşkusuz ki, Rabbin (her an) gözetlemededir.
15) İnsan var ya, Rabbi kendisini imtihan edip de ikramda bulunduğunda ve bol nimet verdiğinde Rabbim bana ikram etti der.
16) Onu imtihan edip rızkını daralttığında ise, Rabbim bana ihanet etti! der.
17, 18, 19, 20) Hayır! Doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz! Yoksulu yedirmeye birbirinizi teşvik de etmiyorsunuz! Haram helâl demeden mirası yiyorsunuz! Malı da aşırı biçimde seviyorsunuz!
21, 22) Ama yeryüzü parça parça döküldüğü, Rabbin geldiği ve melekler de saf saf dizildiği zaman.
23) O gün cehennem getirilir, insan yaptıklarını birer birer hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ne faydası var!
24) (İşte o zaman insan:) Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim! der.
25) Artık o gün, Allah’ın edeceği azabı kimse edemez.
26) O’nun vuracağı bağı kimse vuramaz.
27, 28, 29, 30) Ey huzura kavuşmuş insan! Sen O’ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. (Seçkin) kullarım arasına katıl ve cennetime gir!