1) Kaf. Şerefli Kur’an’a andolsun.
2) Aralarından bir uyarıcının gelmesine şaştılar da, kâfirler şöyle dediler: Bu şaşılacak bir şeydir.
3) Biz öldüğümüz ve toprak olduğumuz zaman mı (dirileceğiz)? Bu, akla uzak bir dönüştür.
4) Biz, toprağın onlardan neleri eksilttiğini kesinlikle bilmekteyiz. Yanımızda o bilgileri koruyan bir kitap vardır.
5) Bilakis onlar, hak kendilerine gelince yalanladılar. Şimdi onlar şaşırmış bir haldedirler.
6) Üstlerindeki göğe bakmazlar mı ki, onu nasıl bina etmiş ve nasıl donatmışız! Onda hiçbir çatlak da yoktur.
7) Yeryüzünü de döşedik ve ona sabit dağlar koyduk. Orada gönül açan her türden (bitkiler) yetiştirdik.
8) Allah’a yönelen her kula gönül gözünü açmak ve ibret vermek için (bütün bunları yaptık).
9) Gökten bereketli bir su indirdik, onunla bahçeler ve biçilecek daneler bitirdik.
10, 11) Kullara rızık olması için birbirine girmiş, küme küme tomurcukları olan uzun boylu hurma ağaçları yetiştirdik. Ve o su ile ölü toprağa can verdik. İşte hayata yeniden çıkış da böyledir.
12) Onlardan önce Nuh kavmi, Res halkı ve Semud da yalanlamıştı.
13) Ad ve Firavun ile Lut’un kardeşleri de (yalanladılar).
14) Eyke halkı ve Tubba’ kavmi de. Bütün bunlar Nebi’leri yalanladılar da tehdidim gerçekleşti!
15) İlk yaratmada acizlik mi gösterdik? Hayır, onlar yeni bir yaratma hususunda şüphe içindedirler.
16) Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin kendisine fısıldadıklarını biliriz ve biz ona şah damarından daha yakınız.
17) İki melek (insanın) sağında ve solunda oturarak yaptıklarını yazmaktadırlar.
18) İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında gözetleyen yazmaya hazır bir melek bulunmasın.
19) Ölüm sarhoşluğu gerçekten gelir de: İşte (ey insan) bu, senin öteden beri kaçtığın şeydir, denir.
20) Sur’a üfürülür; işte bu, geleceği vadedilen gündür.
21) Herkes, yanında bir sürücü ve bir de şahitle beraber gelir.
22) Andolsun sen bundan gaflette idin; derhal biz senin perdeni kaldırdık. Bugün artık gözün keskindir (denir).
23, 24, 25, 26) Yanındaki arkadaşı: İşte yanımdaki hazır, der. (İki meleğe şu emir verilir:) Haydi ikiniz her inatçı kâfiri, hayra bütün gücüyle engel olanı, azgın şüpheciyi cehenneme atın! Allah ile beraber başka ilah edineni, şiddetli azaba birlikte atın!
27) Müşrikin arkadaşı (şeytan) der ki: Rabbimiz! Ben onu azdırmadım. Fakat kendisi derin bir sapıklık içindeydi.
28) O esnada (Allah) buyurur: Huzurumda çekişmeyin! Ben size daha önce uyarı göndermiştim!
29) Benim huzurumda söz değiştirilmez ve ben kullara asla zulmedici değilim!
30) O gün cehenneme doldun mu? deriz. O da daha var mı? der.
31) Cennet de takva sahiplerine yaklaştırılır; (onlardan) uzakta olmayacaktır.
32, 33) İşte size vadedilen cennet ki o, Allah’a yönelen, emirlerine riayet eden, görmediği halde Rahman’dan korkan ve Allah’a yönelmiş bir kalp ile gelen kimselere mahsustur.
34) Oraya selametle girin! İşte bu, ebedî yaşamanın başladığı gündür.
35) Orada kendileri için diledikleri her şey vardır. Katımızda dahası da vardır.
36) Biz, onlardan önce kendilerinden daha güçlü olan, diyar diyar dolaşan nice nesilleri helak etmişizdir. Kurtuluş var mı!
37) Şüphesiz ki bunda aklı olan veya hazır bulunup kulak veren kimseler için bir öğüt vardır.
38) Andolsun biz, gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde yarattık. Bize hiçbir yorgunluk çökmedi.
39) (Rasulüm!) Onların dediklerine sabret! Güneşin doğuşundan önce de, batışından önce de Rabbini hamd ile tesbih et!
40) Gecenin bir bölümünde ve secdelerin ardından da O’nu tesbih et!
41) Seslenenin yakın bir yerden sesleneceği güne kulak ver!
42) O gün insanlar bu sesi gerçekten işiteceklerdir. İşte bu, çıkış günüdür.
43) Şüphesiz ki, biz diriltir ve öldürürüz. Dönüş de ancak bizedir.
44) O gün yer yarılır, onların üzerinden süratle yarılıp açılır. Bu, bize göre kolay olan bir haşirdir.
45) Biz onların dediklerini çok iyi biliriz. Sen onların üzerinde bir zorlayıcı değilsin! Tehdidimden korkanlara Kur’an’la öğüt ver.